يكشنبه, ۱۲ بهمن ۱۳۹۳، ۰۷:۰۰ ب.ظ
امام حسن عسکری علیه السلام به ابی هاشم الجعفری فرمودند :
یا اباهاشم ! زمانی بر مردم خواهد آمد که چهره هایشان خندان وبشاش و دلهایشان تیره و تار است !
سنت دربین آنها بدعت و بدعت در بین آنها سنت است !
مؤمن دربین آنها حقیر وخار و فاسق والا مرتبه است !
پیشوایان آنها نادان وستمگر هستند !
علمایشان راه ظلم و ستم را برای ظالمان هموار می کنند !
ثروتمندانشان حق فقرا را می دزدند و کوچکترها از بزرگترها سبقت می گیرند ( حرمت بزرگترها توسط کوچکترها حفظ نمی شود )!
و هر نادانی در نزدشان خبیر وباتجربه است و فرقی بین انسان مخلص (اخلاص به خدا ) و شکاک (شک کننده به خدا و روز جزا ) قائل نمی شوند!
و بره (گوسفند) و گرگ را ازهم نمی شناسند ( یعنی گرگانی در لباس میشند ) !
علمایشان شرورترین افراد از خلق خدا بر روی زمین هستند چون که
میل به فلسفه و تصوف دارند و بخدا قسم که ایشان اهل سرپیجی و انحراف هستند !
برای جلب محبت مخالفین ما تبلیغ می کنند! ( احتمالاً منظور از مخالفین ,
اهل سقیفه و پیروانشان می باشد )
و محبین و شیعیان ما را گمراه می کنند ! اگر به مقام ومنصبی
برسند از رشوه گرفتن سیر نمی شوند ! و در آنهنگام خدا را از روی ریا عبادت
می کنند ! همانا آگاه باشید که ایشان راهزن های مؤمنین هستند ( یعنی دزد
ایمان مؤمنین) ! و دعوت کنندگان به دین ملحدان می باشند !
پس هرکس که ایشان را در آن زمان درک کرد (با اینها همزمان شد ) حتماً از آنها حذر کند و حتماً از دین و ایمان خودش محافظت کند !!!
سپس فرمودند :ای اباهاشم این یکی از اسرار ما بود که پدرم از
پدرانش جعفر بن محمد (علیهماالسلام) نقل فرمودند پس این حدیث را از غیر
اهلش مخفی بدار !
منبع حدیث :
محدث قمی در سفینه البحار
مقدس اردبیلی در حدیقه الشیعه
حر عاملی در أثنى عشریه
یوسف بحرانی در کشکول
سند حدیث :
سید مرتضى از شیخ مفید از احمد
بن محمد بن حسن بن الولید از پدرش از سعدبن عبدالله از محمد بن عبدالجبار
از امام حسن عسکری علیه السلام
لطفاً نظرات خود را درباره این حدیث تکان دهنده ارسال کنید و بنظر شما آیا ما در همان زمانی که امام فرمودند هستیم ویا خیر؟
به امید ظهور یگانه منجی عالم هستی امام المهدی علیه السلام
امیدوارم که خداوند منان عنایت بفرمایند و ما را از این بزنگاه های حساس و شر و آفات آخرالزمان در امان بدارد !
آمین یارب العالمین
نص عربی حدیث :
عن الإمام الحسن العسکری ( علیه
السلام )، أنه قال لأبی هاشم الجعفری: یا أبا هاشم، سیأتی زمان على الناس
وجوههم ضاحکه مستبشره، وقلوبهم مظلمه متکدره، السنه فیهم بدعه، والبدعه
فیهم سنه، المؤمن بینهم محقر، والفاسق بینهم موقر، أمراؤهم جاهلون جائرون،
وعلماؤهم فی أبواب الظلمه [ سائرون ]، أغنیاؤهم یسرقون زاد الفقراء،
وأصاغرهم یتقدمون على الکبراء، وکل جاهل عندهم خبیر، وکل محیل عندهم فقیر،
لا یمیزون بین المخلص والمرتاب، لا یعرفون الضأن من الذئاب، علماؤهم شرار
خلق الله على وجه الأرض، لأنهم یمیلون إلى الفلسفه والتصوف، وأیم الله إنهم
من أهل العدول والتحرف، یبالغون فی حب مخالفینا، ویضلون شیعتنا وموالینا،
إن نالوا منصبا لم یشبعوا عن الرشاء، وإن خذوا عبدوا الله على الریاء، ألا
إنهم قطاع طریق المؤمنین، والدعاه إلى نحله الملحدین، فمن أدرکهم فلیحذرهم،
ولیصن دینه وإیمانه، ثم قال: یا أبا هاشم هذا ما حدثنی أبی، عن آبائه جعفر
بن محمد (علیهم السلام)، وهو من أسرارنا، فاکمته إلا عن أهله
-
۱
۰
- ۹۳/۱۱/۱۲
