اقا جان منو ببخش

گفتم : لعنت بر شیطان... شیطان ظاهر شد در حالی که لبخندی روی لب داشت.
پرسیدم : چرا می خندی ؟
پاسخ داد : از حماقت تو خنده ام می گیرد.
پرسیدم : مگر چه کرده ام ؟
گفت : مرا لعنت می کنی ، در حالی که هیچ بدی ای به تو نکرده ام .
با تعجب سوال کردم : ....... پس چرا امامم نمی آید؟ مگر گناهانم مانع ظهور نیست؟!
جواب داد : نفس تو مانند اسبی است که آن را رام نکرده ای  نفس تو هنوز وحشی است ؛ تو را زمین می زند، همین باعث طول غیبت امام تو است.
پرسیدم : پس تو چه کاره ای ؟
پاسخ داد : هر وقت سواری آموختی و نفست، این اسب وحشی را رام کردی تا در رکاب امامت با من بجنگی، برای رم دادن اسب تو خواهم آمد.

فعلا برو سواری بیاموز ...!



آیا من که ادعای منتظر بودن میکنم، من که ادعای شیعه بودن و نوکر امام حسین(ع) بودن میکنم، برای ظهور فرزند اربابم حسین(ع)، نفسم را رام کرده ام؟
آیا من که میگویم ای کاش سرباز امام حسین(ع) بودم تا در عاشورا جانم را فدایش میکردم حال آماده ام تا زمینه ساز ظهور فرزند حسین(ع) باشم که بتوانم جانم را در عاشورای آخرالزمان فدای مهدی کنم؟