حضرت مهدی (عج)و وظایف منتظران ایشان در زمان غیبت

قلم بتراشم ازهراستخوانم              مرکب گیرم ازخون رگانم

   بگیرم کاغذی ازپرده ی دل         نویسم بهریار مهربانم                      

بیاییم امام زمانمان رامعصیت نکنیم‍‍:

غم های تاریخ عالم اورابس است.زخم اسارت حضرت زینب  علیهاابسلامکه جزباظهورمداوانمی شودبرقلب نازنینش کافی است.بیاییم تسلی بخش قلب عالم امکان باشیم.خوشابه حال آنانکه هم اینک نیزدرمحضرخورشیدند.آری حجاب میان مامهجوران وحجت خداجزحجاب نفسانیت نیست.ابرهای تیره ی غفلت ومعصیت است که خورشیدجمالش راازتیررس نگاه ماپنهان داشته است.ماسخن ازغیبت می گوییم ،ظهوررابه انتظارنشسته ایم،ولی آنانکه بریده ازخاک برفرازابرهای تعلقات درپروازوحرکتند،خورشیدرانظاره می کنند.بایدنام ویادامام زمان ارواحنافداه رافریادکرد.فقط به هنگام سوگندخوردن به یاداونیفتیم.آقاهمیشه دردسترس است،ازارتباط بااوغافل نشویم.بیاییم مضطرامام زمان ارواحنافداهبشویم.درشبانه روزدقایقی رابرای خلوت بااوخالی کنیم،قطب نمای زندگیمان قطب عالم امکان رانشان دهد.دل راباقلب عالم هستی پیوندبزنیم .بگذاریم خون بانوای( یامهدی )

ادامه در ادامه مطلب

دررگهایمان بدود وضربات قلب ما«العجل یامهدی»بگوید.یادمان نرودکه زندگانی بدون اومردگی ومرگ بدون اومرگ جاهلی است.اگرهمیشه درحاجت هاودردعایمان به آن آستان متوسل می شویم،درخوشی هایمان نیزبه یاد او باشیم.چنان چشم به راهش باشیم که دیگران ازماعطرانتظاررا استشمام کنند.فرزندانمان را مهدی ومهدیه نام نهیم.یقین بدانیم که «امام زمان شنا سی»وبرقراری پیوند معنوی وقلبی باآن امام همام ،ازکلاس زبان وکامپیوتربرای مابهتراست.(ازکتاب «آشتی باامام عصر»نویسنده :دکترعلی هراتیان سال انتشار:بیست وپنجم /85  ص:10و12)